Προετοιμαστείτε
Πολλοί άνθρωποι από αυτούς που έζησαν τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι, είπαν μετά ότι στην αρχή πέρασαν τους πυροβολισμούς για πυροτεχνήματα. «Αυτό είναι λογικό, δεν περιμένουμε κάτι άλλο γιατί δεν ταιριάζει στις προσδοκίες μας», λέει ο John Leach, ψυχολόγος για την επιβίωση και στρατιωτικός εκπαιδευτής. «Έχουμε την τάση να μην ανταποκρινόμαστε σε αυτό που συμβαίνει, αλλά σε αυτό που περιμένουμε να συμβεί και αυτό μας κάνει ευάλωτους», λέει.
Επειδή όμως από την προετοιμασία εξαρτάται η επιβίωση μας, θα πρέπει όταν βρισκόμαστε σε δημόσια κτίρια, να προσέχουμε πού είναι οι πόρτες κινδύνου. «Αρκετοί από αυτούς που επέζησαν στο Μπατακλάν, τα κατάφεραν, επειδή άκουσαν το φρουρό που τους έδειξε την έξοδο κινδύνου, αλλιώς σήμερα θα ήταν νεκροί. Σκεφτείτε τα χειρότερα σενάρια και την ταχύτερη αντίδραση. Το μόνο που χρειάζεται να ρωτήσετε είναι – αν κάτι πάει στραβά, ποια θα είναι η πρώτη μου αντίδραση;” εξηγεί ο Leach.
Αντιδράστε γρήγορα
Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων, λόγω σύγχυσης δεν κάνει τίποτα, κατά τη διάρκεια μιας επίθεσης. Ο Leach εξέτασε απειλητικές για τη ζωή καταστάσεις σε ολόκληρο τον κόσμο και διαπίστωσε ότι μόνο το 15% των ανθρώπων ανταποκρίνονται με τρόπο που τους βοηθά να επιβιώσουν. Το 75% είναι πάρα πολύ μπερδεμένο με το τι συμβαίνει γύρω τους και δεν αντιδρούν καθόλου, ενώ το άλλο 10% αντιδρά, αλλά κάνει λάθος κινήσεις.
Αποφασίστε αυτό που μπορεί να κάνει περισσότερες τις πιθανότητες επιβίωσης, γιατί είναι στην ανθρώπινη φύση να περιμένετε τους άλλους να ενεργήσουν πρώτοι.
Κάντε στον εαυτό σας μικρότερο στόχο
“Όπου υπάρχει κάλυψη από τα μάτια, υπάρχει κάλυψη από τους πυροβολισμούς,” συμβουλεύει ο Ίαν Ριντ, ένας πρώην Βρετανός στρατιώτης, στρατιωτικός εκπαιδευτής και διευθύνων σύμβουλος εταιρείας ασφάλειας. «Το πρώτο πράγμα είναι να προσπαθήσουμε να φύγουμε από την οπτική επαφή του τρομοκράτη και να κάνουμε τον εαυτό μας μικρότερο και πιο δύσκολο στόχο. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι θα πέσουμε στο έδαφος, αλλά το ιδανικό είναι να κρυφτούμε πίσω από αντικείμενα και εμπόδια, όπως ένας τσιμεντένιος τοίχος. Ακόμη κι ένα αυτοκίνητο είναι καλή επιλογή παρότι δεν είναι αλεξίσφαιρο, όπως το παρουσιάζει το Χόλιγουντ» λέει ο Ριντ.
Οι νεκροί δεν πεθαίνουν
Όταν μια επίθεση συμβαίνει σε ένα πολύ γεμάτο χώρο, μια μόνο σφαίρα μπορεί να τραυματίσει αρκετούς ανθρώπους. Αν κρύβεστε από τους ενόπλους μειώνετε τις πιθανότητες να γίνετε εύκολος στόχος. Πολλοί από τους επιζώντες στο Παρίσι αυτό έκαναν ενστικτωδώς – κρύφτηκαν πίσω από τραπέζια ή ηχεία στην αίθουσα συναυλιών. Ένα ζευγάρι Ιρλανδών επέζησε παριστάνοντας τους νεκρούς.
Κάντε ησυχία
Ένας άλλος επιζών, δήλωσε στο BBC ότι ο τρομοκράτης πυροβολούσε στο σημείο από όπου άκουγε θόρυβο, όπως βογγητό, για αυτό θα πρέπει να είστε ήσυχοι και να μην κινείστε. «Ψάχνουν για κίνηση – αυτό πιάνει το μάτι τους», εξηγεί ο Ριντ. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα αν είναι σκοτεινά.
Τρέξτε μακριά
Τρέξτε προς την έξοδο όταν οι τρομοκράτες σταματήσουν για να ξαναγεμίσουν. Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες αρκετοί άνθρωποι γλύτωσαν στο Μπατακλάν τρέχοντας προς την έξοδο
Επιτεθείτε του
Μερικές φορές η επίθεση σε οπλισμένο δράστη έχει αποτέλεσμα. Τον Αύγουστο, σε επίθεση ενόπλου σε τρένο στη Γαλλία δύο επιβάτες εξουδετέρωσαν τον δράστη πέφτοντας πάνω του, μόλις είδαν ότι το όπλο του είχε κολλήσει. Ο ένας ήταν στην Πολεμική Αεροπορία και ο άλλος στην Εθνική Φρουρά. Βεβαίως αυτοί είχαν ειδική εκπαίδευση και δεν είναι καλό να το επιχειρήσει κάποιος χωρίς τέτοια εκπαίδευση, αφού συνήθως υπάρχουν συνεργοί ή οι τρομοκράτες είναι ζωσμένοι με εκρηκτικά.
Μετά τη διαφυγή
Μόλις κάποιος καταφέρει να ξεφύγει είναι σημαντικό να παραμείνει σε εγρήγορση. «Τρέξτε όσο το δυνατόν πιο μακριά, πίσω από τοίχους και πηγαίνετε κατευθείαν στην πλησιέστερη αρχή για βοήθεια», λέει ο Ριντ. Μην συναθροίζεστε σε ομάδες και σε μέσα μαζικής μεταφοράς. Να υποθέτετε πάντα ότι τη μια επίθεση μπορεί να ακολουθήσει και δεύτερη. Το κλειδί είναι να λάβετε συμβουλές από αστυνομικούς ή άλλους αξιωματούχους, καθώς μπορεί να έχουν καλύτερη γνώση της κατάστασης
Συνεργαστείτε με τους άλλους
Αν εμπλακείτε σε μια μεγάλη επίθεση επιδιώξτε τη συνεργασία με τους άλλους, καθώς αυτό μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητες επιβίωσης, δηλώνει ο Κρις Κόκινγκ, κοινωνικός ψυχολόγος και ειδικός στη συμπεριφορά του πλήθους. Μετά τις επιθέσεις στο Λονδίνο το 2005, η συνεργασία βοήθησε τους ανθρώπους να εκκενώσουν πιο γρήγορα το χώρο. Μόνο έτσι να μειωθεί ο κίνδυνος αυτοαποκλεισμού λόγω ταραχής, λέει ο ειδικός.
«Το να φροντίζει ο καθένας μόνο τον εαυτό του σε αυτές τις περιπτώσεις ζημιώνει περισσότερο παρά βοηθά», επισημαίνει.